Ochrona lasuto jeden z działów gospodarki leśnej. Jej zadaniem jest ochrona całych ekosystemów leśnych, w których skład wchodzą zarówno drzewostany jak i gleba, ściółka, runo, podszyt, fauna, flora i in.

Pracownicy Nadleśnictwa Pieńsk permanentnie kontrolując stan środowiska leśnego podejmują działania mające na celu zwiększenie jego naturalnej odporności na zagrożenia, które podzielono na trzy grupy:

·         biotyczne – generowane przez świat zwierząt i roślin, które w normalnych warunkach tworzą sprawnie działający organizm jednak w sprzyjających im okolicznościach niektóre z nich mogą stanowić zagrożenie dla lasu, np.:

Ø  owady z podziałem na szkodniki pierwotne, które atakują zdrowe drzewa oraz szkodniki wtórne zasiedlające osłabione egzemplarze. Pojawienie się ich w nadmiernych ilościach powoduje potrzebę ograniczenia liczebności populacji poprzez wyznaczanie i szybkie usuwanie z lasu drzew opanowanych, wykładanie i kontrolę różnego rodzaju pułapek czy w ostateczności w przypadku wystąpienia masowego pojawu tzw. gradacji opryski certyfikowanymi preparatami

Ø  ssaki roślinożerne, dla których szczególnie atrakcyjnym pokarmem są młode sadzonki, wymuszają ochronę upraw np. poprzez grodzenie ich, zabezpieczanie repelentami czy palikowanie

Ø  grzyby patogeniczne, a wśród nich korzeniowiec wieloletni wywołujący hubę korzeniową oraz opieńki powodujące opieńkową zgniliznę korzeni

·         abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne np.:

Ø  silne wiatry

Ø  śnieg

Ø  ulewne deszcze

Ø  wysokie i niskie temperatury

·         antropogeniczne – wywołane przez człowieka np.:

Ø  pożary

Ø  kłusownictwo

Ø  zanieczyszczenia przemysłowe

Ø  zaśmiecanie czy jazdy pojazdami silnikowymi w niedozwolonych miejscach lasu

Nie wszystkie rodzaje zagrożeń mogą być jednoznacznie zakwalifikowane do określonej grupy. Ma to miejsce np. w przypadku pożarów lasu. Czynniki, które generują to zagrożenie mogą być wywołane poprzez zjawiska atmosferyczne np. piorun, jednak znacznie częściej ich przyczyną jest niewłaściwe zachowanie się człowieka. Z tej właśnie przyczyny znalazły swoje miejsce w antropogenicznej grupie zagrożeń.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się pożarów i gasić je w zarodku, w LP, a więc i w naszym nadleśnictwie stworzono sprawny i skutecznie działający system, dzięki któremu możliwe jest szybkie wykrywanie pożarów, alarmowanie odpowiednich służb ratowniczych i prowadzenie akcji gaśniczej.

Teren nadleśnictwa monitorowany jest przy pomocy kamer i wież obserwacyjnych. Informacje o zauważonych dymach przekazywane są do Punktu Alarmowo Dyspozycyjnego, w którym w okresie zagrożenia pożarowego pełnione są stałe dyżury. Stopień zagrożenia pożarowego terenów leśnych wyznaczany jest poprzez sieć punktów prognostycznych i pomocniczych, wyposażonych w odpowiednią aparaturę do pomiaru wilgotności ściółki sosnowej i powietrza. Dyżurny PAD na podstawie otrzymanych koordynatów wyznacza na mapie miejsce wydobywania się dymu i natychmiast wysyła tam służby terenowe nadleśnictwa, samochód lokalizacyjno-gaśniczy, w razie potrzeby powiadamia Państwową Straż Pożarną i dysponuje samolot patrolowy lub gaśniczy oczekujący na wezwanie w leśnej bazie lotniczej zlokalizowanej na terenie nadleśnictwa Lubin.

Elementy systemu przeciwpożarowego stanowi również sieć łączności radiotelefonicznej, dojazdów pożarowych, punktów czerpania wody, baza sprzętu do gaszenia pożarów lasu i pasy przeciwpożarowe, oddzielające las od obiektów stanowiących zagrożenie pożarowe (takich jak np. parkingi leśne, linie kolejowe, drogi publiczne).

W czasie katastrofalnego zagrożenia nadleśnictwo wprowadza tzw. okresowy zakaz wstępu do lasu, jest to sposób na zapewnienie bezpieczeństwa z jednej strony człowiekowi, z drugiej – lasom i ich mieszkańcom. Okresowy zakaz wstępu do lasu wprowadzany jest decyzją nadleśniczego, jeżeli przez kolejnych pięć dni wilgotność ściółki sosnowej, mierzona o godz. 9⁰⁰ rano, jest niższa od 10 proc. Pozwala on na sprawniejsze prowadzenie działań przeciwpożarowych i zredukowanie niebezpieczeństwa dla osób mogących znaleźć się podczas pożaru na terenie lasu. Za nieprzestrzeganie zakazu wstępu do lasu grozi mandat w wysokości 500 zł.

Chroniąc ekosystemy leśne postępujemy według określonych zasad, wśród których nadrzędnymi są prognozowanie, profilaktyka oraz stosowanie integrowanej ochrony roślin z uwzględnieniem w podejmowanych decyzjach gospodarczych szkód i strat, które mogłyby powstać, gdyby zabieg ochronny nie został wykonany.